Op weg naar Washikemba

Vanaf de geitenboerderij gaan we via de Lagune naar Washikemba.
Washikemba ligt halverwege het eiland aan de oostkust van Bonaire.
De golven slaan hier metershoog tegen de rotskust en als de zon goed staat schijnt deze door het water heen en krijg je de regenboog.

Louis probeerde een nieuwe route dwars door de knuuk. Marieke reed en Louis gaf via zijn nieuwe app aanwijzingen.
Het was een super spannende route. De weg was smal met hoge keien en veel prikkels (arme auto).
Ik zeg nu wel "weg" , maar het is nauwelijks een weg te noemen,. Wel kwamen we een mountainbikester tegen. Waarschijnlijk is daar de weg voor bedoeld, maar Louis kennende gaat hij iedere uitdaging aan. Af en toe was het uitstappen en moest Louis een beetje navigeren.
Maar de route was behalve spannend ook schitterend. Het leek een gebied waar nog niemand was geweest. Geen enkel knuuk huisje of hutje, niet of nauwelijks cactussen, maar wel bomen.
Werkelijk een schitterend stukje natuur.
Via deze weg komen we toch bij de Lagune. Dit blijft een schitterende stek. Hier gaan we dan ook even zitten genieten terwijl we koffie drinken.

Na de koffie gaan we verder richting Washikemba.
De weg wordt er niet makkelijker op en gaat over keien, je moet je pad zoeken, maar Marieke is een perfecte chauffeur.
We stoppen even bij Landhuis Washikemba. Het is aan de buitenkant helemaal opgeknapt, maar het lijkt niet bewoond. Het is dan ook niet duidelijk of er nu weer iets mee gedaan gaat worden. Uiteindelijk is het landhuis wel cultuur en historie.

In de uitlopers van de Lagune zien we heel veel flamingo's. Voorheen zaten ze hier nauwelijks. Je ziet dan toch dat zij door de vervuiling van het Goto meer andere plekken gaan zoeken.

We komen bij Washikemba en zien het water al hoog opspatten.
We genieten van dit mooie natuurverschijnsel, maar helaas, de regenboog komt er niet doorheen.

Wij zetten onze tocht voort en gaan, wederom via nieuw knuuk wegen naar Maiky snack om daar te lunchen.
Het is niet vroeg meer dus we lusten wel wat.
Maiky snack heeft het lokale voedsel, maar is vooral bekend om zijn geit.
We hebben hier heerlijk gegeten en dit pastte precies in onze geiten dag.
Al met al was dit wederom een heerlijk en gezellig dagje op Bonaire.
Morgen gaan we ons voorbereiden op de vlucht naar St. Maarten op zondag 26 januari om 07.55 uur.
Dat wordt vroeg op, want we moeten 2 uur van tevoren op het vliegveld zijn.
Partir c'est mourir un peu ( op het franse deel van St. Maarten wordt frans gesproken), maar we weten bijna zeker dat we wel weer op Bonaire terug komen.