Oranjestad

Zaterdag 1 februari
Wij lopen omhoog naar upper Oranjestad via het Slavenpad. Het slavenpad omdat de slaven dit pad vroeger liepen om van alles naar boven te brengen.
Ook wordt het leugenpad genoemd, boven gaat de bevolking op het bankje zitten om elkaar de laatste roddels en leugens te vertellen.
Het is een aardige klim via een keienpad, een soort kinderhoofdjes.
De uitzichten onderweg zijn erg mooi!

Boven komen we bij de r.k. kerk uit, helaas gesloten, dus wij kunnen niet binnen kijken.
Op het pleintje ervoor staat een monument, opgericht ter gelegenheid van het 50 jarig jubileum van Wilhelmina.

We komen hier op St Eustatius weer erg veel van de koninklijke familie tegen. Ze staan hier in hoog aanzien.

Om 10.00 uur hebben we een afspraak met de hr. Hellebrand in het museum. Eigenlijk is het museum op zaterdag dicht, maar Roland Lopes heeft deze afspraak voor ons geregeld.
De hr. Hellebrand is historicus, geoloog en directeur van diverse organisaties die te maken hebben met oudheidkunde, geologie en geschiedenis van het eiland.
Het is nog een vrij jonge man met nederlandse ouders geboren en getogen op het eiland en dit is duidelijk zijn stek. Het is het mooiste Caribische eiland vindt hij.

Het is een klein museum, we krijgen een rondleiding van 2 uur. Hij vertelt zo veel dat we nauwelijks de helft kunnen onthouden.
Heel interessant is het verhaal over de plantages die hier geweest zijn en de slavenhandel die zich hier afgespeeld heeft.
Hij vertelt dan ook dat de rijke slaven op hun beurt ook weer slaven kochten.
Op dit moment is er een tentoonstelling ter gelegenheid van 150 jaar afschaffing slavernij.
Buiten is er ter gelegenheid van die tentoonstelling een slavenhut nagebouwd. Dit is een authentieke kopie.

Ook zien we in het museum tal van gebruiksvoorwerpen die opgegraven zijn. Vaak in een heel goede staat.We hebben het dan over kruiken, gereedschappen,scherven van borden e.d.
Ook zijn de blauwe kralen gevonden, die van de bodem van de zee komen. Deze werden gebruikt als bruidsschat, dus je moest er voldoende verzamelen.

We wandelen verder door Oranjestad, er zijn heel mooie huizen, maar je ziet hier ook wel weer het verschil tussen rijk en arm.
Grappig dat je hier ook het centrum voor Jeugd en Gezin ziet.

In totaal wonen er momenteel zo'n 4.000 mensen op St.Eustatius, waarvan 1/3 deel import is.
Bij de olieoverslag werken zo'n 200 tot 250 mensen, zo'n 150 mensen bij de overheid en dan de toeristen industrie, alhoewel het eiland niet overloopt van toerisme.
Eigenlijk komen hier nog maar heel weinig toeristen, misschien zo'n 2.000 per jaar.

We lopen weer via het slavenpad naar beneden, onderweg komen we de lora tegen.
Ook hebben we van bovenaf een totaal zicht op ons hotel: The Old Gin House.
Beneden nog even het plaatje van het oude deel waar de receptie en de lounge gevestigd is.

's Avonds eten we op het terras heerlijke Lobster, deze is super vers omdat de kreeft hier gevangen wordt.
Onze serveerster Daveline Maduro laat ons de kaart zien, maar die hebben we niet nodig, de keus hadden we al gemaakt.
Vol trots komt zij met de kreeft aan.
Daveline is zo' n leuke enthousiaste meid, we hebben veel plezier met haar. Bert noemt ze mr. Green, die twee hebben een leuk contact.
Ook vanavond hebben weer van de kreeft genoten.